ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ
ΚΑΙ
ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΟΥ Ν.1418/84

(2247 - 19/05/2003)

Στο άρθρο 6 παρ.5 του Ν.1418/84 με τίτλο «Διοίκηση έργου» προβλέπεται ότι «...για σημαντικά ή τεχνικά πολύπλοκα ή εξειδικευμένης τεχνολογίας έργα στο σύνολο ή τμήματά τους ή εάν υπάρχει γενική αδυναμία για τον σχεδιασμό, μελέτη, έλεγχο μελέτης, διοίκηση και επίβλεψη του έργου από την Τεχνική Υπηρεσία του φορέα εκτέλεσης του έργου, επιτρέπεται η ανάθεση καθηκόντων τεχνικού συμβούλου σε ημεδαπό ή αλλοδαπό οίκο ή ιδιώτη τεχνικό. Η ανάθεση γίνεται με σύμβαση που προσδιορίζει και τη σχετική αμοιβή χωρίς δέσμευση από τις διατάξεις για τις αμοιβές μηχανικών ή άλλες γενικές ή ειδικές διατάξεις».

Το γεγονός ότι τα παραπάνω αφορούν τη «διοίκηση του έργου», σε «σημαντικά ή τεχνικά πολύπλοκα ή εξειδικευμένης τεχνολογίας έργα» σε συνδυασμό με την ρύθμιση του Ν.1799/88 ότι «για την ανάθεση καθηκόντων τεχνικού συμβούλου απαιτείται γνώμη του κεντρικού Τεχνικού Συμβουλίου κάθε Υπουργείου» δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι η πρόθεση του νομοθέτη ήταν να διευκολύνει τις τεχνικές υπηρεσίες στο σχεδιασμό και διοίκηση πολύπλοκων έργων και όχι βέβαια στη σύνταξη των μελετών τους.

Η ερμηνεία αυτή βέβαια δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Η διαπίστωση αδυναμίας των τεχνικών υπηρεσιών του δημοσίου θα έπρεπε να οδηγεί σε επίλυσή της, που δεν είναι άλλη από την αναβάθμισή τους και όχι σε διαιώνισή της, με την πολιτική αποδυνάμωσης και κατακερματισμού τους, πολιτική που συστηματικά προωθείται τα τελευταία χρόνια.

Πολύ παραπάνω όμως δεν μας βρίσκει σύμφωνους η ...«ερμηνεία» που γίνεται και έχει μεταμορφώσει το άρθρο 6 παρ.5 του Ν.1418/84 και το άρθρο 5 παρ.11 του Ν.1799/88 περίπου ως εξής:

Όταν πρόκειται για οποιουδήποτε είδους έργο ή εάν δεν έχουμε διαθέσιμο χρόνο ή χρήματα ή ακόμα κι αν έχουμε αλλά δεν επιθυμούμε να διαθέσουμε και προκειμένου να αποδεσμευτούμε από τις διατάξεις για τις αμοιβές μηχανικών, επιτρέπεται η ανάθεση καθηκόντων τεχνικού συμβούλου για να συντάξει τις τεχνικές μελέτες του έργου, οι οποίες στη συνέχεια θα νομιμοποιηθούν με την υπογραφή τους από υπαλλήλους της τεχνικής υπηρεσίας που θα δεχθούν να το κάνουν.

Τα παραπάνω εφαρμόζονται ακόμα πιο ανέξοδα με σύναψη Προγραμματικών Συμβάσεων με φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα (δημοτικές επιχειρήσεις, αναπτυξιακές εταιρείες) είτε διαθέτουν τεχνική υπηρεσία είτε όχι, οι οποίες στη συνέχεια αναθέτουν απευθείας τις μελέτες κατακερματίζοντας το αντικείμενό τους και διαπραγματευόμενοι τις αμοιβές, ενώ η ποιότητα του αποτελέσματος επαφίεται στη συνείδηση των συμπραττόντων. Για την ανάθεση καθηκόντων τεχνικού συμβούλου απαιτείται μόνο γνώμη πολιτικών συμβουλίων. Ή τέλος πάντων περιληπτικά:

ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ, ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ

Το αστείο -και τραγικό- της υπόθεσης είναι ότι πολλοί νομίζουν πως όλα αυτά θα αλλάξουν με την τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου μελετών. Όποιο όμως κι αν είναι το νέο θεσμικό πλαίσιο, αν δεν τροποποιηθούν ταυτόχρονα διατάξεις όπως οι παραπάνω, ευνόητο είναι πως θα συνεχιστούν να εφαρμόζονται παράλληλα. Οι καταστρατηγήσεις θα συνεχίζονται.