ΜΕ ΝΕΟ ΝΟΜΟΧΕΔΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΑΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ - ΟΛΗ Η ΕΥΘΥΝΗ ΣΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ!!

(2231 - 20/01/2003)

Ξανά στην επικαιρότητα ο τρόπος έκδοσης των οικοδομικών αδειών και ο ρόλος των Πολεοδομικών Γραφείων. Δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» το Σάββατο 4/1/2003 παρουσιάζει το σχετικό Νομοσχέδιο (χωρίς ωστόσο να βγαίνουν ασφαλή συμπεράσματα) ως έτοιμο να κατατεθεί τον Μάρτιο στη Βουλή. Ως ΤΕΕ/ΤΑΚ συναντηθήκαμε στις 30/12/2002 με τον Γ.Γ του ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Σταύρο Καμπέλη και μας ζήτησε να υποβάλλουμε προτάσεις για άλλα θέματα (επίσπευση διαδικασιών εγκρίσεων πολεοδομικών μελετών) χωρίς όμως να μας αποκαλύψει τις προθέσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ για το συγκεκριμένο θέμα.
Γνωρίζοντας πως επίκεινται αλλαγές στον τρόπο έκδοσης των οικοδομικών αδειών, στο 5ο φύλλο της εφημερίδας της ΑΜΑΚ (Δεκέμβριος 2002) παρουσιάσαμε τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί και τους προβληματισμούς που υπάρχουν για διάλογο.
Κυρίως όμως αναδείξαμε το θέμα ουσίας, πως πρωτεύον είναι η διασφάλιση του δημοσίου και του ιδιωτικού συμφέροντος. Αυτό πρέπει να υπηρετεί το δευτερεύον, η διαδικασία δηλαδή έκδοσης των οικοδομικών αδειών.

Πράγματι, δεν μπορεί κανείς να συζητά την διαδικασία έκδοσης των οικοδομικών αδειών:

• Αν δεν θεσμοθετήσει τον τρόπο διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος. Αυτό δεν εξασφαλίζεται με μέτρα κατασταλτικού χαρακτήρα (ευθύνες, ποινές κλπ) αλλά με προληπτικό έλεγχο νομιμότητας από πλευράς Δημοσίου.
• Αν δεν θεσμοθετήσει παράλληλα τρόπους διασφάλισης και του ιδιωτικού συμφέροντος, όπως με την θέσπιση Μητρώων και κατανομή των ευθυνών σε όλους τους συντελεστές των ιδιωτικών έργων, από τον ιδιοκτήτη μέχρι τον τομέα παραγωγής και εμπορίας των υλικών, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των μηχανικών στο μέτρο που τους αναλογεί.
• Μεταφέροντας στον ιδιώτη μηχανικό όλες τις ευθύνες, χωρίς διασφάλιση σαφών προδιαγραφών, χωρίς κωδικοποίηση της πολεοδομικής πολυνομίας, χωρίς προτάσεις αναβάθμισης της ποιότητας των μελετών αλλά και των αμοιβών των μηχανικών, αγνοώντας προκλητικά ότι η έκδοση των οικοδομικών αδειών είναι μια διαδικασία μεταξύ του δημοσίου και του ιδιοκτήτη, όπου ο μηχανικός παρεμβαίνει για την σύνταξη της μελέτης, για την διενέργεια της επίβλεψης και ενδεχομένως για την κατασκευή.

Τί από όλα αυτά προτίθεται να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση δεν γνωρίζουμε. Γνωρίζουμε όμως πολύ καλά πως με την πολιτική της μέχρι σήμερα:

• Καμιά πρόθεση δεν έχει να ισχυροποιήσει τον δημόσιο τομέα, αναβαθμίζοντας την δημόσια διοίκηση. Απεναντίας τον καταργεί σταδιακά, αναθέτοντας ακόμα και την διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος στον ιδιωτικό τομέα
• Υποβιβάζει συνεχώς τις αμοιβές των μηχανικών, κρατώντας τις καθηλωμένες στα επίπεδα του 1989
• Αποποιείται τις δικές της ευθύνες διασφάλισης τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού συμφέροντος μεταφέροντάς τις όπου αλλού, ποινικοποιώντας το επάγγελμα του μηχανικού.

Αν αυτές είναι και τώρα οι προθέσεις της κυβέρνησης δεν είναι δυνατό να συμφωνήσει κανείς μαζί της. Ούτε μπορεί να συμφωνήσει με μέτρα αποσπασματικά, συντόμευσης τάχα των διαδικασιών έκδοσης των οικοδομικών αδειών ή κατάργησης των υπηρεσιών δημοσίου συμφέροντος, όπως οι Πολεοδομίες, επειδή δεν μπορεί ή δεν θέλει να αντιμετωπίσει φαινόμενα διαφθοράς σε ορισμένες από αυτές. Αν όμως ήθελε να στοχεύσει στην αντιμετώπιση του συνολικού προβλήματος -αναλαμβάνοντας τις δικές της ευθύνες- τότε θα ήταν εύκολο να βρεθούν οι βέλτιστες λύσεις.