2003: Γενικό σχόλιο με αφορμή ένα ...ειδικό «γενικό σχόλιο» !!

(2230 - 13/01/2003)

Το νερό...

Το διαβάσαμε και δεν το πιστέψαμε! Δεν ήταν αυτονόητο, όπως ο καθένας θα νόμιζε, αλλά χρειάστηκε να εγκριθεί ένα ειδικό «γενικό σχόλιο» -με πρωτοβουλία της Επιτροπής Οικονομικών, Πολιτιστικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων του ΟΗΕ- για να χαρακτηριστεί το πόσιμο νερό σαν ένα από τα βασικά ανθρώπινα αγαθά. Η απόφαση εγείρει εμπόδια στις μεθοδεύσεις για ιδιωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση των αποθεμάτων πόσιμου νερού.
Η εξέλιξη αυτή υποχρεώνει τις κυβερνήσεις των χωρών-μελών του ΟΗΕ «να αναλάβουν το διαρκές και σταθερό καθήκον της διασφάλισης πόσιμου νερού για όλους τους πολίτες χωρίς καμία διάκριση» σε μια στιγμή που 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι (ένας στους έξι) δεν μπορεί να πιει καθαρό νερό, ενώ 2,4 δισεκατομμύρια δεν απολαμβάνουν ασφαλούς ατομικής υγιεινής.

...ο πόλεμος...

Η εξέλιξη αυτή βέβαια είναι το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσε να ενδιαφέρει τις ΗΠΑ σήμερα.
• Όχι μόνο γιατί χρόνια τώρα αρνούνται ή αθετούν τις διεθνείς συμφωνίες που σχετίζονται με την βελτίωση της ποιότητας ζωής, με την αειφορία και την εξοικονόμηση πόρων, με την μείωση των ρύπων.
• Όχι μόνο γιατί δημόσιο συμφέρον και κοινωνικό κράτος είναι γι΄ αυτούς αδιανόητα και η λογική των ιδιωτικοποιήσεων έχει επεκταθεί τόσο που μένει μόνο να συμπεριλάβει τον αέρα που αναπνέουμε.
• Αλλά και γιατί όλη η προσοχή τους είναι στραμμένη στις πολεμικές προετοιμασίες εναντίον του Ιράκ, που περιλαμβάνουν και τις πολιτικές διεργασίες για την μετά Σαντάμ εποχή.
Στο Λονδίνο, με την βοήθεια του Τόνι Μπλέρ –που σύμφωνα με σχόλιο της Independent πήγε στην Σύνοδο Κορυφής για το Περιβάλλον στο Γιοχάνεσμπουργκ κυρίως ως μεσολαβητής ...των ΗΠΑ, με αποστολή να πείσει όσους περισσότερους ηγέτες μπορεί να συγκατατεθούν σε στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράκ- ολοκληρώθηκε το συνέδριο της Ιρακινής αντιπολίτευσης, στο οποίο αποφασίστηκε η δημιουργία 65μελούς επιτροπής συντονισμού ως βάση ενδεχόμενης Ιρακινής κυβέρνησης.

Όμως και στη χώρα μας το κοινωνικό κράτος δεν φαίνεται να προοδεύει.
• Και πως να προοδεύσει όταν στον προϋπολογισμό του 2003 ψηφίστηκε δαπάνη 5% του ΑΕΠ για αμυντικές δαπάνες επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο το δημόσιο χρέος που είναι 105,5% του ΑΕΠ!!
• Πως να προοδεύσει όταν θα δανειστούμε, όχι για την κοινωνική πολιτική αλλά για τα έργα της Ολυμπιάδας, τόσα χρήματα όσα είχε ειπωθεί ότι θα δαπανηθούν συνολικά, την ίδια στιγμή που κυβερνητικά στελέχη παραδέχονται ότι δεν υπάρχει συνολικός σχεδιασμός διαχείρισης των έργων αυτών μετά το 2004.

Για την αειφορία και την ποιότητα ζωής χρειάζεται πολιτικός προσανατολισμός και σχεδιασμός με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και όχι αναπτυξιολογία και επιβράβευση της λογικής του εύκολου κέρδους και του τζόγου. Κι έχουμε φτάσει στο σημείο μια ολόκληρη κοινωνία να ονειρεύεται ή να γίνει σταρ της τηλεόρασης ή να κερδίσει ένα από τα πάμπολλα παιχνίδια του ΟΠΑΠ.

Καλή χρονιά συνάδελφοι, αισιοδοξία και δύναμη
για να μπορέσουμε να παλέψουμε όλα αυτά που γίνονται για μας, χωρίς εμάς!