Η ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ
ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΟ...ΑΠΟΧΗΣ ΣΤΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
(2302 - 05/07/2004)
Με ποιο όραμα; Με ποιες πολιτικές; Με
ποιο διακριτό ρόλο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι; Μα πάνω από όλα,
με ποιο τον ρόλο των πολιτών; Του ψηφοφόρου ανά 5ετία και πολύ
του πάει;
Η πρωτοφανής αποχή από τις
Ευρωεκλογές,
που έφτασε στο 52% στις παλιές χώρες-μέλη και στο 74% στις νέες, αποτελεί
αναμφισβήτητα τον «νικητή» των εκλογών κι εκλέγει «αποχική κυβέρνηση»
αυτοδύναμης πλειοψηφίας. Ποιας όμως διαφορετικής πολιτικής;
Ευρωπαϊκής ή Εθνοκεντρικής; Κοινωνικής ή ρατσιστικής;
Για το μήνυμα της αποχής όλοι οφείλουν να ανοίξουν
μια μεγάλη συζήτηση. Ζητούμενο βέβαια όχι
να την αποχρωματίσουν, να την οικειοποιηθούν και να την μηδενίσουν,
αλλά να την κατανοήσουν. Και
είναι το μόνο που πολλοί προσπάθησαν να αποφύγουν από την επομένη
των εκλογών.
Οι αναλύσεις βέβαια δίνουν και παίρνουν αλλά στην προσπάθεια
να κατατάξουν τους απέχοντες στις παραδοσιακές κομματικές πολιτικές.
Ωσάν να επρόκειτο για ζωοκλοπή, με ζώα τους πολίτες, που η τρομολαγνούσα
Ευρώπη όφειλε να εντοπίσει, να συλλάβει και να επιστρέψει πειθαναγκαστικά
στη στάνη τους.
Το φαινόμενο, αν δεν είχε όλα τα γνωρίσματα της γελοιότητας,
θα ήταν άκρως επικίνδυνο έως τρομοκρατικό!
Χωρίς καμιά
φιλοδοξία ερμηνείας αυτής της πολιτικής στάσης των πολιτών, πολύ
περισσότερο χωρίς καμιά διάθεση ομογενοποίησής της, νομίζουμε
πως δεν απέχουμε από την πραγματικότητα αν ισχυριστούμε πως:
- Οι πολίτες δεν ανέχονται άλλο πολιτικές,
που μάλιστα καθορίζονται χωρίς αυτούς τάχα γι΄ αυτούς .
Οι χολιγουντιανές υπερπαραγωγές των χιλιάδων κομπάρσων
δεν ταιριάζουν στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό τους. Η κάλυψη
του δημοκρατικού ελλείμματος της γηραιάς ηπείρου μοιάζει
να είναι η πρώτη απαίτηση. Απαίτηση που δεν ικανοποιείται
από τις ακροβατικές ασκήσεις θέσπισης Ευρωσυντάγματος .
- Οι πολίτες δεν ανέχονται τον βιασμό
κατά συρροή που συντελείται εδώ και 10ετίες στην
δημοκρατική τους παράδοση, στην ελευθερία φρόνησης, στην
κοινωνική ευαισθησία και τον πλουραλισμό των πολιτισμών των
λαών της ηπείρου . Απαιτούν
διαφορετικό και πρωταγωνιστικό ρόλο της Ευρώπης
στην διεθνή σκηνή, στον αντίποδα μάλιστα του Ατλαντισμού
και της Πολεμολαγνείας.
- Απαιτούν όχι μόνο ειρηνική αλλά και
ανθρώπινη ζωή . Απαιτούν
εργασία και μάλιστα μ΄ ανθρώπινες συνθήκες, ελεύθερο
χρόνο περισσότερο και πιο δημιουργικό. Απαιτούν
συνθήκες ασφάλειας που εξασφαλίζουν μόνο η αρμονική
συνύπαρξη στο φυσικό μας περιβάλλον, η στήριξη
των οικονομικά αδυνάτων και η πολυπολιτισμική κουλτούρα
μας . Απαιτούν
να τερματιστούν όλες οι παρά φύσιν πολιτικές.
Οι λαοί των 25 χωρών δεν θέλουν να
γίνει η Ευρώπη G25 στα
πρότυπα της G8.
Προς γνώση, προβληματισμό, επανακαθορισμό
και συμμόρφωση σε τελευταία ανάλυση.
|
|