ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ

(2291 - 19/04/2004)

Είναι αλήθεια πως η κληρονομιά του ΤΕΕ (και του ΤΕΕ/ΤΑΚ) είναι μεγάλη γιατί η παρουσία του ήταν έντονη και η δράση του πολύπλευρη. Έτσι για κάθε νέα διοίκηση αποτελεί πρόκληση η σύγκριση και ευγενές κίνητρο η περαιτέρω αναβάθμιση του ρόλου του. Το στοίχημα όμως κυρίως είναι αν η εκάστοτε διοίκηση καταφέρνει να συσπειρώσει και να ενεργοποιήσει τους μηχανικούς. Ιδιαιτέρως τους νέους συναδέλφους, που ολοένα και αυξάνονται, που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη ενημέρωσης και συνεχιζόμενης εκπαίδευσης, στήριξης στο ξεκίνημα της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας. Γιατί, σε τελευταία ανάλυση, όσο χρήσιμο και παραγωγικό κι αν καταφέρει να φανεί το ΤΕΕ για την Πολιτεία και την κοινωνία γενικότερα, δεν θα έχει πετύχει στον βασικό του ρόλο αν δεν ανταποκριθεί στις ανάγκες και τις αγωνίες των συναδέλφων πάνω από όλα.

Οι παλιότεροι συνάδελφοι εύκολα ξεχνούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε στα πρώτα μας βήματα, με αποτέλεσμα συχνά να μην συναισθανόμαστε τις δυσκολίες και τα προβλήματα των νέων συναδέλφων. Πόσο μάλλον τώρα που οι συνθήκες έχουν αλλάξει και τα σημερινά δεδομένα δεν έχουν καμία σχέση με τα δεδομένα άλλων εποχών. Κι όμως οι νέοι συνάδελφοι έχουν ανάγκη από την πείρα των παλιών. Αλλά και οι παλιοί μηχανικοί έχουν ανάγκη από την ορμή των νέων, από την γνώση των νέων συνθηκών που βιώνουν μόνο οι νέοι. Ακόμα περισσότερο ανάγκη συμμετοχής και ενεργοποίησης των νέων έχει ο ίδιος ο φορέας μας, γιατί το μέλλον ανήκει στους νέους και αλίμονο αν οι παλιοί παραδώσουμε στους νέους τα δικά μας «κουσούρια» και κατεστημένες αντιλήψεις.

Με τέτοια πίστη στο νέο δυναμικό των μηχανικών οφείλουμε ευθαρσώς να ορίσουμε ποιο είναι το «νέο». Ο εύκολος ορισμός του νέου με ηλικιακά κριτήρια όχι μόνο δεν καλύπτει το θέμα, αλλά καμιά φορά αποπροσανατολίζει κιόλας.

• «Νέο» για μας σήμερα, πριν από κάθε άλλο, είναι το να επανακατακτήσει ο μηχανικός το κύρος και την αξιοπρέπειά του.
• «Νέο» είναι βεβαίως το να αφομοιώνει τις νέες τεχνολογίες και τα επιτεύγματα της επιστήμης μας, μένοντας όμως σταθερός σε διαχρονικές αξίες και αρχές, όπως η συναδελφικότητα, η κοινωνική υπευθυνότητα, η επιστημονική επάρκεια.
• «Νέο» είναι το να μην προτάσσει το προσωπικό του συμφέρον έναντι του κοινωνικού, πόσο μάλλον αν η επίτευξη του προσωπικού συμφέροντος θίγει και προσβάλλει τον κλάδο συνολικά, ή αν τα μέσα που χρησιμοποιεί είναι ανέντιμα, αδιαφανή και αντισυναδελφικά.

Όμως τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι «νέο». Είναι όλα τους παλιές αξίες και αρχές, είναι επιστημονική και συναδελφική δεοντολογία, είναι ευθύνη απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και την Πολιτεία. Είναι αυτά ακριβώς που η ισορροπία τους έχει χρόνια τώρα διασαλευτεί. Θα είναι σε λίγο -αν δεν αλλάξουμε ρότα- είδη σε ανεπάρκεια και απειλούμενα με εξαφάνιση.

«Νέο» είναι το παλιό χαμένο κύρος μας

Πολλοί παλιοί δεν διαπνέονται πια από τέτοιες αντιλήψεις, αξίες και αρχές. Αρκετοί άλλοι όμως παραμένουν πιστοί σ΄ αυτές. Αντίστοιχα δεν είναι όλοι οι ηλικιακά νέοι θιασώτες τέτοιων αρχών και αξιών.

Άρα το πρόβλημα δεν είναι η ηλικία, το πρόβλημα είναι οι ιδέες, οι αξίες και οι αρχές. Λυδία λίθος στην κατάταξη με ποιους θα πας είναι η στάση σου απέναντι στα διλήμματα αυτά και όχι κατ΄ ανάγκη η ηλικία.

Ελπίδα κι ευχή μας είναι να ταυτιστεί κάποτε ηλικιακά και αξιακά το «νέο»