.

ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ Ή ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ;

(2295 - 17/05/2004)

Με αφορμή τη δημοσιοποίηση της αναστολής εφαρμογής του Ν. 3164/03 για την ανάθεση και εκπόνηση μελετών του Δημοσίου από το ΥΠΕΧΩΔΕ, επαναφέρουμε το θέμα των καταστρατηγήσεων του όποιου θεσμικού πλαισίου για τις μελέτες, μεταξύ των οποίων τις τραγικότερες διαστάσεις για την Περιφέρεια έχει λάβει η υποτιθέμενη εφαρμογή του άρθρου 6 παρ. 5 του Ν 1418/84.

Το άρθρο, αν και παραπέμπει στη δυνατότητα ενίσχυσης των τεχνικών υπηρεσιών, αναφέρει πως σε συγκεκριμένες περιπτώσεις «όταν πρόκειται για σημαντικά ή τεχνικά πολύπλοκα ή εξειδικευμένης τεχνολογίας έργα …ή αν υπάρχει γενικά αδυναμία για το σχεδιασμό, μελέτη, έλεγχο μελέτης, διοίκηση και επίβλεψη του έργου από τεχνική υπηρεσία του φορέα…» επιτρέπεται η ανάθεση καθηκόντων τεχνικού συμβούλου (με την προϋπόθεση έκφρασης γνώμης από τεχνικά συμβούλια των κεντρικών υπηρεσιών των Υπουργείων). Η δυνατότητα αυτή έχει αναχθεί σε μοναδικό τρόπο απευθείας ανάθεσης μελετών και παράκαμψης προδιαγραφών και αμοιβών από τους φορείς της Περιφέρειας.

• Η αντίφαση του Ν 1418/84 με τον Ν 716/77 είναι προφανής, αφού στον δεύτερο (και πρώτο χρονολογικά) προβλέπεται ότι όταν οι μελέτες δεν γίνονται από τις υπηρεσίες του κάθε φορέα ανατίθενται σε γραφεία μελετών.
• Οι προϋποθέσεις του ΠΔ 346/98 (προσαρμογή στην Κοινοτική Οδηγία) για μελέτες που δεν μπορούν να κατακερματιστούν ή χρηματοδοτούνται από κοινοτικά κονδύλια και εκπονούνται από μεγάλα μελετητικά σχήματα τηρούνται μόνο στις μεγάλες μελέτες και καταστρατηγούνται σε όλες τις άλλες που αφορούν τους μικρομεσαίους μελετητές και την Περιφέρεια.
• Η αντίφαση για τις τεχνικές υπηρεσίες που δήθεν «ενισχύονται» και στη συνέχεια καλούνται να αναλάβουν την ευθύνη υπογραφής και θεώρησης μελετών που εκπόνησαν άλλοι, συχνά άλλων ειδικοτήτων, εμφανίζοντας τις (αντιδεοντολογικά και για τα δύο μέρη) σαν δικές τους, είναι επίσης αυταπόδεικτη.
• Το αποτέλεσμα παραγωγής έργων «χωρίς ονοματεπώνυμο» αλλά και με απίστευτη σύγχυση στις ευθύνες προσώπων και υπηρεσιών προκύπτει αυτονόητα, αφού οι «οδηγίες» και οι «συμβουλές» που παρέχει ο τεχνικός σύμβουλος δεν τον καθιστούν εκπονητή μελέτης του έργου και αφού -συν τοις άλλοις- από τις κείμενες διατάξεις δεν προβλέπεται δυνατότητα δημιουργίας οργάνου από δημοσίους υπαλλήλους και ιδιώτες που να μπορούν να ασκήσουν τις αρμοδιότητες αυτές. (Γνωμ. Νομ. Συμβ. Του Κράτους 519/95).

Είναι βέβαιο ότι η κατάργηση των ορίων μεταξύ του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προκαλεί μόνο σύγχυση, ανευθυνότητα, δυνατότητα άσκησης μικροπολιτικής, υποβάθμιση των έργων και των παραγωγών τους. Γι΄ αυτό ζητούμε:

• ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΠΑΡ. 5 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΤΟΥ 1418/84
• ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
• ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Ο ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΕΛΕΤΗΤΩΝ ΠΟΥ ΒΑΦΤΙΖΟΝΤΑΙ ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΑΜΟΙΒΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΙΔΙΑ Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥΣ